We kennen het allemaal, maar waar komt drop oorspronkelijk vandaan? Er bestaan verschillende verhalen over dit heerlijke snoepje - het ligt er dus maar net aan hoe je er naar kijkt. Vind je zoethout al drop? Of moet het verwerkt zijn tot de puurste vorm: blokdrop.
Waar drop vandaan komt, weten we niet exact. We weten wel dat men in 1731 voor het eerst drop ging maken in een fabriek en wie het proces uitgevonden heeft om van zoethoutwortel “Glycyrrhiza glabra” te maken. Dit is de voorloper van de drop zoals wij hem kennen.
Wij hebben de oorsprong van dit zwarte snoepje voor je uitgezocht. Nog niet eens zo lang geleden (ongeveer 300 jaar) werd de basis gelegd voor onze favoriete hollandse lekkernij. We nemen je mee: een klein uitstapje in de geschiedenis van drop en wie het heeft uitgevonden!
Meer weten over drop in het buitenland? Lees onze nieuwe blog!
Waar komt drop oorspronkelijk vandaan?
Bedoel je “pure drop” (liquirizia pura), dan komt drop uit italië. Daar ligt de oorsprong van de eerste versie van drop; met niets anders dan zoethoutwortelextract. Bedoel je drop zoals wij die nu kennen, met suiker en andere ingrediënten? Dan komt drop oorspronkelijk uit Engeland. Maar zoethout kenden ze al veel eerder!
Drop Geschiedenis - van Zoethout naar Drop
Het hoofdbestanddeel van drop, het zoethoutwortel extract, kent een lange geschiedenis. Al in de tijd van het Babylonische rijk (7000 voor Christus) worden beschrijvingen gevonden van het gebruik van zoethoutwortel als medicijn tegen maagzweren, infecties of keelpijn. We weten hierdoor dat de oorsprong van het gebruik van zoethout in ieder geval meer dan 7000 jaar geleden ligt.
Later worden er ook in bijvoorbeeld het graf van Toetanchamon grote hoeveelheden zoethout gevonden. Het ging immers mee naar het hiernamaals, wat aangeeft dat dit een zeer kostbaar product was. Daarna werd het van de Grieken tot aan Napoleon gebruikt tijdens lange tochten, zodat soldaten makkelijker vocht vast kon houden.
Maar goed, zoethout maakt nog geen dropje. Waar komt drop dan vandaan en wie is de uitvinder van drop? Wij hebben 2 mogelijkheden gevonden:
Drop komt oorspronkelijk uit Italië
In het zuiden van Italië werd in 1731 voor het eerst van zoethoutwortel drop gemaakt. Giorgio Amarelli wist in zijn dropfabriek het gedroogde zoethout om te zetten in “Glycyrrhiza glabra”, de Latijnse naam voor blokdrop. Het was nog niemand gelukt om van de wortel een zacht snoepje te maken. Hij bedacht op die manier volledig natuurlijke drop die nog steeds te verkrijgen is, onder de naam pure drop (liquirizia pura).
> Probeer eens: Frantumata Laurierdrop van het Italiaanse merk Sirea. Deze pure drop wordt gedroogd tussen laurierbladeren en haalt daar zijn smaak vandaan. Net als vroeger!
Drop komt uit Engeland
De dropjes zoals wij die kennen en kunnen kopen in de winkel zijn oorspronkelijk afkomstig uit een apothekerswinkel in Engeland. Rond 1760 verkocht George Dunhill, een apotheker, voor het eerst drop in zijn apotheek als medicijn. Hij verzon het om suiker aan het product toe te voegen en maakte daarmee de dropjes zoals wij die kennen: lekker zacht en zoet. Later werden veel andere natuurlijke smaakstoffen toegevoegd, zoals menthol en honing.
“Experimenten met voedingsextracten die een (vermeende) geneeskrachtige werking hadden, waren van alle tijden. Dat resulteerde onder meer in drop, in 1760 bedacht door de Engelse apotheker George Dunhill” - lees hier het artikel van Rutger Vahl, eerder verschenen in Arts en Auto.
De Oorsprong van Drop
Waar komt de oorsprong van de naam drop vandaan? Dat blijkt nogal moeilijk te achterhalen. Het is natuurlijk wel raar dat iedereen het anders noemt, behalve wij in Nederland. En hoe kan het dat er een aantal landen zijn waar men het woord drop wel kent? Hoe komt dat toch? Dropgigant zocht de oorsprong voor je uit.
Waar komt de naam Drop vandaan?
De oudste Nederlandse vermelding die spreekt over drop stamt uit 1603. Dit is waarschijnlijk waar de naam drop vandaan komt: “Soet hout of drop soet hout ('verdikt sap van zoethout') ghenutticht, gheneest den borste [1603; Jacobs, D5v]”. Het druppeltje zoethoutextract is uitgegroeid tot een echt Nederlands product en de naam hebben we nooit veranderd.
Verschillende namen voor Drop in Europa
In Italië noemen ze het “Liquirizia of Liquirizia Pura”, in het Duits “Lakritze”, in het Engels “Licorice”, in Scandinavië is het “Lakris” of een variatie hierop. Zelfs in Oost-Europa, zoals in Polen, heet het “lékořice”.
In het Spaans noemen ze het “Regaliz” en in het Frans heet het “Reglisse”, maar met een beetje fantasie ligt het woord niet ver van de origine af. De geschiedenis van drop is immers ontstaan in Italië - daar staat de dropfabriek van Amarelli die de eerste industriële productie van drop voor zijn rekening nam.
De origine van de naam in Italië komt hoogstwaarschijnlijk uit het Latijn. Zoals een hoop woorden die we kennen, ligt daar de basis voor de andere landen in Europa. Pas rond 1746 spreken we van hoesttabletten die waarschijnlijk meer lijken op de drop die wij tegenwoordig kennen: Huismiddelen tegen de Hoest, bestaande in Tabletten van drop [1746; WNT].
Nederland en Groningen
Ook uit de provincie Groningen komt een van de oudste vermeldingen van het woord drop: in 1681 wordt er gesproken van "drop" van "Soethout" [1681; Winschooten]. Tegenwoordig staan er nog steeds 2 oorspronkelijke dropfabrieken in Groningen, in Winschoten en Hoogezand - hier worden de dropjes van de merken Meenk, Kindlys en de Bron geproduceerd. Bijzonder om te zien dat ze toen al bezig waren met de ontwikkeling van een product dat wij Nederlanders tegenwoordig massaal consumeren.
Wil je meer weten waarom drop typisch Nederlands is? Lees dan onze blog!
Waarom heet drop drop?
Dat hebben we te danken aan onze verre reizen over de wereld in de 17e eeuw en daarna. Zoals in Zuid-Afrika, waar men Afrikaans spreekt. Deze taal is een mengelmoes tussen Nederlands, Duits en Frans. Hier kun je de invloeden goed terugzien:
“Ingedikte ekstrak van die wortels van soethout, gebruik as smaakmiddel, lekkergoed en geneesmiddel.” of hier: “ook in die bet. 'druppel', so genoem omdat die sap van die soethout se wortels drupsgewys verkry word voordat dit stol.” - Etimologiewoordeboek van Afrikaans
Als je wat wilt weten over waarom drop nederlands is, lees dan het volgende artikel. Hier leggen we helemaal uit waarom wij ons zo identificeren met dit snoepje!
Er zijn ook sporen van het woord drop gevonden in talen zoals het Papiamento (dròp), Surinaams of Sranantongo (drop), Indonesië (drop). Kortom, overal waar Nederlanders zijn geweest hebben ze de druppels van de zoethoutwortel meegenomen en geïntroduceerd als “drop.” Dat is waar de naam drop vandaan komt!
bronvermelding: In dit artikel is informatie overgenomen als citaat uit de Etymologiebank en van een uittreksel uit het Etymologisch Woordenboek van het Nederlands. bekijk het EWN als pfd
Maar wie heeft drop uitgevonden?
Wie drop heeft uitgevonden ligt dus aan de manier waarop we ernaar kijken. De uitvinder van de dropjes zoals we die nu vaak eten is de Engelse apotheker George Dunhill. Hij werd geholpen door de eerdere uitvinding van Giorgio Amarelli, die een manier vond om het sap van de zoethoutwortel om te toveren tot een echt dropje. Beide zijn ze uitvinder van iets anders. De Italiaan van het belangrijkste bestanddeel van drop, de Engelsman van het dropje van tegenwoordig. Eigenlijk zijn ze dus allebei de uitvinder van drop! De een kon niet zijn ontstaan zonder de ander.
De echte oorsprong van Drop
Eigenlijk wordt het hoofdbestanddeel van drop, de zoethoutwortel zelf, al vele duizenden jaren gegeten. Maar volgens ons is Italië het moederland van het dropje. Daar maken ze het nog steeds op dezelfde manier als vroeger. De blokdrop gaat de hele wereld door, om als basisbestanddeel in elk dropje terecht te komen. Dus, wil je nog eens zien waar dit heerlijke snoepje is ontstaan? Breng dan eens een bezoekje aan de oudste dropfabriek ter wereld: de fabriek van Giorgio Amarelli. Daar komt drop vandaan!
